Keşke ben de senin gibi yüzüm yerlerde
Maşukumun ayağına varabilseydim
Gözyaşımı katarak sellerine
Kapısının tokmağını vurabilseydim
Akarsın maşukuna ovayı deniz sanmadan
Akarsın akarsın yılmadan usanmadan
Ben serapları derya sanır yolda kalırım
Engel olur gölgeler, çengel olur takılırım
Maşukunun kollarına bırakırsın kendini
Dinlemezsin firakların engelini bendini
Sen bir damla su, denizden gelip denize gider
Bu bir hakikat, her şey aslına rücu eder
Sana bulanık desem sözümden alınırsın
Doğru denize gider kirinden arınırsın
Bulanıksın bencileyin günahı çok insan gibi
Günahlarının yeri gittiğin deniz dibi
Keşke ben de bulabilsem senin gibi sahibimi
Arındırsam, temizlesem günahımı kirimi
