Bir dönemin kültür sanat alanında “kara kutu” olarak gördüğüm isimlerden birisi de Yılmaz Karakoyunlu idi.
Ne yazık ki ANAP”ın eski bakanı ve roman yazarı Yılmaz Karakoyunlu’yu kaybetmişiz.
Edebiyatımıza özgün eserler kazandıran değerli bir insandı.
Hatta benim de gazetecilikten roman yazarı ve editörlüğe geçişime neden olan isimlerden idi.
Yılmaz Karakoyunlu’nun Salkım Hanımın Taneleri filmini 90’larda sinemada izlemiştim.
O dönemin Milli Güvenlik Kurulu kararlarında, Batı Çalışma Grubu ile Toplum Psikolojisini yöneten merkezlerin nedenini hala anlamadığım bir şekilde hedefinde Niğde’nin de olduğu Kapadokya ve İç Anadolu kentleri vardı. Salkım Hanımın Taneleri filmi, döneme uygun Niğde halkını gayrimüslimlerin malına çöken kurnazlar olarak gösteriyordu. Kadınları da gayrimüslüm bir adamla yaşıyordu.
Sonuçta roman 1990’ların ortamında genel politikaya uygun olarak senaryolaştırılmıştı.
Bütün buna benzer anlamsızlıklar, kendi tarihimizi anlatan ilk romanım Elveda Kapadokya KİMLİK’i 2006 yılında yazmama neden oldu. Bir bölgeyi anlatan romanları o günün şartlarında yazmayı kendime işsiz kalma pahasına görev bildim. Ben yazmasaydım bugün gerçekler muhtemelen planları yapanların hayallerine uygun karartılacaktı. Oysa gerçek tarih, her karanlığı aydınlattı. İlginçtir çok önemsenen bu ilk romanımda, solcular benim yanımda olması gerekirken tam tersi aşırı sağcı bilinen rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu destek verdi.
Sonuçta 2006’lardan beri yaptığım çalışmalarda yakın tarihimize yönelik çok önemli bilgilere ulaştık. Hatta ülkece tarihimizle, kendimizle barıştık.
Ancak hala 1990’ların egemenlerinin hangi kriterlere göre ülkeyi ve insanını kırmızı çizgilerle ayırdığını anlayamadık.
İşte o günlerin en önemli kalemi ve fikir adamını Yılmaz Karakoyunlu’yu bugün kaybettik.
Allah rahmet eylesin …
