Olgunlaşmak İçin Acı Çekmeye Razı mısın?

Senelerdir TV ya da internette bir dakikayı aşkın süreli bir şeyleri izleyemez olmuştum.
Belki de geç edindiğim kitap okuma alışkanlığım okumadığım günlerin açığını kapatmak istercesine televizyon ve benzeri programlardan uzaklaştırdı beni. Ya da bir başka açıdan bakarsak tüketim çağının etkisiyle izlediğim programlarda hemen sadede gelsin isteği doğuyordu içimde. Kitap okurken hemen bitmesin diye düşünürken, izlediğim programların hemen sona ermesini ve bana zaman kaybettirmemesini düşünmeye başladım.

Hoş! Yeni çağa ayak uydurmak lazım. Dünya hızla dijitalleşiyor, güzel içerikli eğitici öğretici çok fazla program artık televizyondan çok sosyal medya kanalıyla bize ulaşıyor.

Sadede gelecek olursam:) yıllar sonra ilk defa kırkbeş dakikalık bir YouTube programını hiç es vermeden izledim.

Hayatını anlatıyordu Defne Samyeli ve en vurucu cümlesi izlettirdi belki de bu programı bana. “Hayatta ne zaman işte ben oldum, artık yenilmezim diye düşünürsünüz işte o zaman size o hayatı sunan büyük güç verdiği her şeyi bir çırpıda elinizden alıverir.”

Programı izlediğinizde hayatı ve yaşadıklarını ne kadar güzel hazmettiğini ve yaşadığı acılar sayesinde nasıl da olgunlaştığını, nasıl evirildiğini hissediyorsunuz.

Hepimizin hayatında beklenmedik acı, ölüm, sıkıntılı günler var ve olacak da. İşte bu yaşanılan acılı günlerin bize ne öğretmeye çalıştığını kavrayabilirsek, tüh tüh vah vah’lar yerine buradan nasıl ayağa kalkarım, nasıl ders çıkarmalıyım diye bakabilirsek ve en mutlu ve güçlü anımızda kibirlenmeden bir bilgenin söylediği gibi bu da geçer cümlesini içimizde hissedersek işte o zaman olgunlaşma adına yol almaya başlamışız demektir.

Başarılı ya da iyi şartlarda yaşayan insanlara imreniriz bazen, kimimiz de kıskanır olmak istediği yerde olanları gördüğünde. Ama diğer taraftan kazanılan başarının ya da yaşanılan güzel şartların hangi bedeller ödenerek elde edildiğine bakılmaz. Ya da o şartlara ulaşmak için bugünkü yaşamdan fedakarlık yapmak kolay kolay istenmez. O el taşın altına konmaz. Çoğumuzun telaffuz ettiği cümledir “O da adam oldu, paraya para demiyor. Şansı yaver gitti, aldı başını yürüdü!” Dışardan görünen odur bazen, oturduğu yerden köşeyi döndü zannedersiniz. Ancak geçtiği yollardan geçmeden ne kadar doğru yorumlamış oluruz karşımızdakini tartışılır?

Hayatta yükselmek ve iyi bir yere gelmenin bedel ödeyerek olacağına inananlardanım. Peki ya sen hazır mısın hayalini kurduğun hayata kavuşmak için bedel ödemeye?