Türklerin özellikle Anadolu’da İslamiyetin Alevi mezhebi dışında kalanların tek bir kimlikten olmadıkları dolayısıyla örgütlenemeyecekleri son yıllarda batılılarca çok dillendirilen bir şehir efsanesi. Bunu da kendilerine göre şöyle savunurlar. “Göçebe topluluklardır. Anadolu’da da çok farklı kimlikler mozaik olarak yaşamaktadırlar.” Bu görüşün tamamen yanlış olduğu Türk boylarının tarihi bilindiğinde ortaya çıkıyor. Doğu Avrupa halklarını kendi içinde eriten kendisi de hristiyanlaşarak tamamen Avrupalı olan Peçenek kökenlilerin atalarının teşkilatlanmasına bakalım:
Tarih sahnesine önce göçebe, sonra da 8.yy’da Hanlık olarak kendi bayrağı,devlet ve askeri yapılarıyla çıkan Peçeneklerin, teşkilatlanmaları şu şekilde:
Peçenekler 8 boydan oluşuyor. Değişik yüzyıllarda bu boyların, aristokrat aynı aile temsilcileri başlarıydı. Ancak Peçenekler’de eğitim ve yeterlilik daha önemli olduğu için aşağı tabakadan yetenekli kişiler de boy temsilcisi olabiliyordu. 8 boy 40 oymağa ayrılıyordu. Bu küçük 40 oymağın da başında ayrıca oymak beyleri bulunuyordu. Bu tamamen Türk kabile teşkilatlanmasıdır. Her boyun fark edilmesi için farklı renklerde adları ve unvanlarının yazılı olduğu talmad (tercümanları) olur. Kendilerine özgü yazıları vardır. Bugün Doğu Avrupa’d
a , Orta Asya ile Rusya steplerinde pek çok mezar kalıntılarında bu yazılar bulunmuştur ancak kapsamlı olarak çözülememiştir.
At Peçenekler’de diğer Türk boylarında olduğu gibi çok önemli. Boylar atlarının rengiyle de anılırlar.
KARAMAN adında boy beyinin de olduğu Peçeneklerin, yaklaşık bin beş yüz yıl önceki teşkilat adları ve beyleri şunlardan oluşuyor:
Mayçan, Kuel, Kurkut, İpaon, Kaydum, Kostan, Yazı, Batan, Küre, Turak, Kilter, Kegen, Balçar, Sulça, Selte, KARAMAN, Çelgü, Neançes, Kançu, Katran, Kataleim.
Boyların adları:Ertim, Çur, Gula, Külbey, Karabay, Talmut, Kopon, Çoban, Yapdiertim, Kuarciçur, Kabuksınyula, Suru Külbey, Yazıkopon, Bulaçoban.
Peçenek halkı “Ak” ve “Kara” unvanları alıyorlardı. Ak unvanı alanlar aristokrasiyi. Kara unvanıyla anılanlar da halkı temsil ederdi.
Savaşçı bir millet olmalarına rağmen birbirlerinden kopmazlardı.
