Son zamanlarda, ne kadar da çok duyar olduk sevgili Cemal Süreyya’nın bu cümlesini. Herkes kendine göre yorumluyor gözlemlediğim kadarıyla.
Kimi kuşları ebediyete göçen insanlara benzetip sevdiğinize sevdiğinizi haykırmak için doğru zamanı beklemeyin hayat çok kısa diye anlatmaya başlıyor kendi hikayelerini bu cümlenin ardından.
Kimi ise hayat kısa’ dan feyz alarak yaşamı ertelemeyin, ne yaşasanız yanınıza kar diye dile getiriyor yaşamak istediklerini
Bu dönemde bu kadar sık kullanılmasının başlıca nedeni Corona’dan dolayı kaybettiklerimizin yan-ısıra, tüm hayallerimizi bir rafa kaldırmak zorunda olduğumuzdan, zamanında yaşamak isteyip de yaşayamadıklarımıza olan pişmanlığımızdan olsa gerek diye düşünüyorum.
İçinde güçlü anlamlar barındıran kısacık bir cümle. Her iki anlama da bakıldığında sonuç aynı yere çıkıyor aslında. Yaşadıklarınızın kıymetini zamanında bilin. Hayat ne getirir bilinmez. Her iki anlama da değinecek olursam kendi hayatımdan iki örnekle sonlandırmak istiyorum yazımı.
Hayat gailesine girdiğimizde unutuyoruz bize bahşedilenlerin ne anlama geldiğini. Bugünü yaşamadan yarın yapacaklarımızın planını yapıyoruz. Hayatımızda her şey garanti, bugünün hakkını doyasıya vermiş gibi bizden cevap beklediğini sandığımız yarının telaşına giriyoruz. Bugün değil de yarın diye erteliyoruz birçok şeyi.
Birkaç aylık evliyken başarılı bir hava yolu şirketinden bir yurtdışı seyahat kampanyası maili almıştım. Sonra eşime önerip hadi gidelim diye planlamamıza rağmen son dakikada acele etmeyelim diyerek bir sonraki yıla ertelemeye karar vermiştik. 2 ay sonra başlayan sorunlu hamileliğim bir sonraki sene hayalini kurduğumuz seyahate gitmemize izin vermedi. Bu maili almamın üstünden tam 13 yıl geçti, birçok yere gittik ama o maildeki yere hiçbir zaman eşimle birlikte gidemeden ayrıldık…
Yine başka birgün ben İzmir’de babam Bursa’dayken telefonla konuşuyoruz. Sesi bir garip geldi, tadı yok gibi. Hiç yapmaz ama ilk defa o gün “Gelmeyecek misiniz beni ziyarete?” diye sordu. Bu haftasonunu atlayalım, 2-3 haftaya geliriz babacım dedim. “Tamam” dedi kapattı telefonu. 2 saat sonra ambulansla hastaneye kaldırıldı haberi geldi. Bundan 3 saat sonra da biz Bursa’daydık. Bilinci açıkken görüşmek kısmet olmadı.
Velhasıl ders çıkarmak istersen, güzel söz söylemiş Cemal Süreyya, “Hayat Kısa Kuşlar Uçuyor”.
