Erken Seçim İstiyorum…
Kafamızda soru işaretleri... Yuvarlanıp gidiyoruz işte. Nereye yuvarlanıyoruz, yuvarlanmak istiyor muyuz, birgün durup duramayacağımızı biliyor muyuz işte orası meçhul.
Okullar açılacak mı, yok açılıp da kapanacak mı, corona tekrar zıplayacak mı, sokağa çıkma yasağı gelmeyecek mi? Kurban Bayramında yasak olsaydı iyi miydi, olmadığı için iki hafta sonra vaka artışı ortaya çıkınca günümüzü görecek miyiz aklımızda dolaşan sorulardan birkaçı.
Sorular biryanda, diğer yanda Lübnan gerçeği. İçleri parçalayan, kısa süre önce gidip gördüğüm yerlerin yokoluşuna şahit olduğumdan mıdır nedir beni derinden etkileyen, yıllarca savaşın izlerini silmeye çalışan bir ülkenin en güzel şehrinin en alımlı caddelerinin içindeki canlarla birlikte tarihte yerini alması. Offf ki ne offf!
Öte yanda ardı arkası kesilmeyen kadın cinayetleri, “İstanbul Sözleşmesi” için bas bas bağıran bir grup insan, köpeğinden çocuk sahibi olmak isteyen babalık hayaliyle yanıp tutuşan erkek müsvetteleri.
Oldu olacak kopsun artık Kıyamet. Neyi bekliyoruz ki? Bu yüzyılda Tanrı olmaya soyunsam şaşırmazsınız herhalde. En azından birkaç pozitif tohum ekeceğime şüphe yok şu acıklı Dünya’ya! Tanrı da haklı. Güzelliklerle donattı Dünya’yı da değer mi bildik? Bir sevmeyi öğrenemedik, katletmeyi öğrendik de. Bir saygıyı öğrenemedik, bencilliği öğrendik de. Tanrı da bir yere kadar. O da yoruldu, o da sıkıldı. Ama ben hiç Tanrı olmadığım için denemeye değer diyorum bu seferlik. Zaten başka da şans yok gibi. Erken Seçim İstiyorum. Tanrı olmaya adayım ben. Yok mu arttıran?…Bir de bunu deneyelim. Ne Kaybederiz ki…
