İzmir’de yaşamaya başladıktan sonra, farklı şehirde yaşayan kişilerle tanıştığımda aldığım tepki hep aynı oldu.
“İşte İzmirli olmak böyle bir şey. Havasından mıdır suyundan mıdır? İzmirli insanın enerjisi bir başka oluyor!”
Çok doğru, enerjim müthiştir de İzmirli değilim:) Bir İzmirliden beklenilen gibi davrandığımdan mıdır nedir her zaman kendimi deşifre etmiyorum. Bir Bursalı değil de, doğma büyüme İzmirliymişim gibi konuşuyorum. İstanbul’a da gitsem, Bursa’ya da Urfa’ya da Ankara’ya da karşımda hep aynı cümle.
Geçen Manisa’da aynı cümle, ardından İstanbul’da. Bu konuda yazmak farz oldu sanırım.
İş arkadaşımın bu konuya bakış açısı çok hoşuma gitti. “İzmir’in ruhunu yaşatanlar aslında İzmirlilerden çok, İzmir’e dışardan gelenlerdir.” dedi. Bence müthiş bir farkındalık cümlesi.
Özellikle son yıllarda İzmir Türkiye’de belki de yaşanılmak istenen tek şehir haline geldi. Niyeti bozanın aklında İzmir’e göç etmek var. Çünkü neden? İzmir rahat şehir. Güzel şehir. Önyargısız, özgürleşebileceğin şehir. Çok doğru da İzmirliler öyle sürekli eller havaya, Dünya yansa umurumda olmaz mantığında insanlar değil.
Tam tersi sakinliği, huzuru önemseyen, üşengeçlikte tavan yapmış, rahata düşkünlükte Master yapmış insanlar. Boşuna değil yıllarca İzmir’e kocaman bir köy denmesi. İzmirliler İzmir’e gelen göçten de oldukça rahatsızlar. Çünkü onlar İzmir’de hiçbir şey değişmesin istiyorlar, İzmir’in köye benzetilmesinden de rahatsız değiller, biz dışardan gelenler ise yıllarca içimizde kalan bastırılmış duyguları ancak İzmir’de dışa vurabiliyoruz. O yüzden İzmir daha da gelişsin büyüsün çabasına giriyor dışardan gelen yatırımcılar. Bizim gibilere yer açılsın diye.
Ben geleli yirmi yıl oldu, trafik, pahalılık stres anlamında hep kötüye gitti İzmir. Ama rahat şehir ya, geldiğimden beri hayatım hep vur patlasın, çal oynasın. Şehrin çizdiği imaj o çünkü. Biz sonradan gelenler kaymağını yiyoruz İzmir’in. Ancak böyle giderse İzmir’in ancak adı kalacak.
Huzur bozmak için değil, huzur katmak için Var olalım hayatta. Her şey para, hırs, iyi şartlarda yaşamak değil. İzmir’de yaptıklarınızı yapma cesaretini, önyargısız hayatı kendi şehirlerinizde de gösterirseniz, İzmir ruhu her yerde yaşatılır zaten…
